એક જમાનો હતો જ્યારે શીખ્યા હતા: 'નો ન્યૂઝ ઈઝ ગુડ ન્યૂઝ'! (સમાચાર નથી એ જ સારા સમાચાર છે!) આજે હિન્દુસ્તાનની દુનિયા બદલાઈ ગઈ છે. આજે મંત્ર છે: 'ગુડ ન્યૂઝ ઈઝ નો ન્યૂઝ'! (સારા સમાચાર એ સમાચાર જ નથી!) સમાચારમાં શું હોવું જોઈએ? બે આહત, ચાર નિહત, ડાકુ, સ્મગલિંગ, ગૃહિણીની ચેઈન ખેંચી લેવી, બળાત્કાર, લઠ્ઠો પીને મરવું, ગોળીબાર, આતંકવાદ, ઝેરી મીઠાઈ, ભેળસેળવાળાં ઈન્જેક્શન, મકાન હોનારત, રેલવે અકસ્માત, વિમાન દુર્ઘટના, ભાંડોનાં કૌભાંડ, જાસૂસી, ચાર્લ્સ શોભરાજ...
છાપાંનાં પાનાં પરથી ચીસો સંભળાય છે. હિન્દુસ્તાનમાં જો પશ્ચાદભૂમિમાંથી અવાજો અને ધ્વનિઓ અને સાઉન્ડ-ઈફેક્ટ્સ સંભળાય એવાં છાપાં કોઈ તંત્રજ્ઞ (તંત્રી નહિ) શોધી કાઢે તો એ ભારતનું જગતના પત્રકારત્વને એક વિશિષ્ટ યોગદાન હશે. એક જ પાના પર પશ્ચિમ ભારતમાં દુકાળ અને પૂર્વ ભારતમાં નદીની રેલના સમાચાર વાંચવા મળે એથી વધુ સમાચારપત્રવાચકની ખુશકિસ્મતી શું હોઈ શકે? ખરાબ સમાચારથી શરૂઆત કર્યા વિના સવાર જામતી નથી. હિન્દુસ્તાનમાં નવા પત્રકારોની પેઢી ઊભરી આવી છે. એમના અહેવાલોમાંથી મીઠા અને નમકીન બંને સ્વાદો આવી રહ્યા છે!....
પણ ક્યાંય છાપાંઓના ખૂણામાંથી બે ચહેરા નાના માણસની આસમાની યંત્રણા સહન કરવાથી અથવા પર્વત જેટલા ઊંચા પુરુષાર્થની વાત વાંચવા મળી જાય છે અને ઈન્સાન નામના શબ્દની ઝળહળતી ગરિમાથી આંખો ભરાઈ જાય છે. પ્રેરક સમાચાર વાચકને સર્જનાત્મક બનાવે છે. પણ એ જ સમાચારને મહત્ત્વ અથવા યોગ્ય સ્થાન આપવાનો રિવાજ નથી.
(સમકાલીન: મે 14, 1986માં છપાયેલા લેખના અંશો)
(પુસ્તક: પત્રકારત્વ અને માધ્યમો-2)
No comments:
Post a Comment