ડાયાલેક્ટિક્સ ઑફ નેચર

જૂન 1978માં 'કવિતા'માં પ્રકટ થયેલી મારી એક કવિતા 'ડાયાલેક્ટિક્સ ઑફ નેચર':

હું વાંચી રહ્યો છું એંગલ્સનું 'ડાયાલેક્ટિક્સ ઑફ નેચર'

પાસે ખરતાં પાંદડાનો અવાજ સંભળાય છે

કદાચ જાંબું ટપકી રહ્યાં છે

માળીની કૂતરી મારી પાઈપ જોઈ રહી છે

મારાં સ્વેડનાં સ્લીપર્સ પર કાળી કીડીઓ ફરી રહી છે

હું બેઠો છું એ પથ્થરની બેંચ પર

પહેલા વિશ્વયુદ્ધમાં બસરાની રણભૂમિ પર

શહીદ થયેલા યોદ્ધાઓનાં નામો કોતરેલાં હતાં

હવે ભૂંસાઈ ગયાં છે

મારા કપાળ પરનો સરસરાટ કરોળિયાના

જાળાનો તૂટેલો તાર હશે

ક્યાંકથી યુકેલિપ્ટસ જેવી ખુશ્બૂ આવી રહી છે

ઢળતી સાંજમાં જાંબલી પતંગિયું હજી ખોવાયું નથી

લાલ પાંદડાવાળો છોડ સાંજે ઉદાસ થઈ જાય 

છે

તડકો ડાકબંગલાનાં ઉપરી નળિયાં પર હાંફી રહ્યો છે.

ધૂળમાંથી પસાર થઈ ગયેલા કેસરી મંકોડાએ

રેંગતું નિશાન મૂક્યું છે

વાડમાં ચણોઠીની ફળી લટકી રહી છે

અંદર પાંચ ચણોઠી ચોંટી રહેલી છે

બળેલાં પાંદડાંના ઢગલા પર તૂટી પડેલી

અંગૂઠાના નખ જેટલી કાચી કેરી

સડી રહી છે...

હું વાંચી રહ્યો છું

એંગલ્સનું 'ડાયાલેક્ટિક્સ ઑફ નેચર'

(સ્પાર્ક પ્લગ: પૃ.134-135)